PODERIS

PODERIS

Graece ποδήρης, dicta est linea sacrificantium vestis, quod talaris esset. Non enim solum in Aegyptiis olim sacris praecipuus lineae vestis usus fuit, et in Latina Ecclesia, praeter amictum lineum superiorem, quo in sacra Psalmodia Sacerdotes atque ipsis sacris Ministri utuntur, prima vestium sacrificalium linea tunica talaris induitur. Fuisse antiquitus strictam et corpori adhaerentem, tradit Hieron. ad Fabiolam, eamque similem militum Camisiis. Rabanus Maurus, Secundum indumentum est linea tunica quae Graece dicitur Poderis. Hesychius, Ποδήρης τὸ μέχρι τῶ ποδῶν, ἱμάτιον. Hanc Isidor. Camisiam vulgo dici ait, quod nempe similis, ut modo ex Hieronymo diximus, veleadem olim omnino fuerit cum tunicis lineis interioribus, quas Camisias appellamus, dictas a Camis, eôdem Isidorô auctore, i. e. stratis nostris, in quibus dormimus. Vide Octav. Ferrarium de Re Vestiar. Part. I. l. 3. c. 5. Valerien. Pierius, l. 40. Hieroglyph. etiam Subuculam vult dictam. Eucherio, Sacerdotalis est linea corpori penitus adstricta, eademque talaris, ἀπὸ τῶ ποδῶν: quae et Subucula dicitur. Per hanc igitur, quippe quae vestimentis aliis subiciebatur, doctrinam sacratiorem intelligi veteres Theologi tradiderunt: Exodô, Et fecerunt vestimentum poderem sub umbone, opus textile, totum Hyacinthivum. Vide quoque Hieronym in Levit. c. 8.

Istiusmodi Podere indutus CHRISTUS comparuit Iohanni, Apocalyps. c. 1. v. 13. in quae verba Lyranus, Est autem Poderis, inquit, vestis Sacerdotalis linea, quae communiter dicitur alba, etc. Vide quoque Fortun. Licetum de Lucernis Antiqq. l. 6. c. 83. ubi, Lucernam, in qua Virgo Vestalis Podere super nudo et supra Poderem veste exteriore induta erudito Comm. illustrat. Sed et Reginarum olim in Scena, ist iusmodi syrmata ac poderes erant: cuiusmodilberas uti solitas scribunt, nunc tota Asia et Europa universa. Purpureus his fuit color, albô ad cubitum distinctus laetis, infelicibusatra palla etc. Iul. Caes. Scaliger, Poetic. l. 1. c. 16. Virginum porro, ut de Thamare Davidis filia, 2. Sam. c. 13. v. 18. et Iuvenum nobilium, ut de Iosepho Gen. c. 37. v. 32. 33. legimus, quô utrôque locô vocem Hebraeam Interpretes Graeci modo ποικίλον κετῶνα, modo ἀςτραγαλωτὸν, modo χειροδωτὸν, Vulgatus talarem tunicam, reddidit. Nempe tunicis huiusmodi talaribus subsucbantur panni vel institae versicolores, una pluresque usque ad talos descendentes, quales matronarum quoque Romanarum fuisse, ex Horatio discimus, cum Libertina vestes nec talares essent, nec per extimum circuitum haberent institas, seu πέζας, ut Graeci vocant, quibus proin πεζεφόροςχιτὼν idem com podore est seu tunica talari. Quia porro talares tunicae plerumque et manicatae erant, unde Cicer. Orat. 2. in Catil. cum talaribus et manicatis tunicis; et proin manicas similiter variis et picturatis limbis variegatas ac picturatas habebant, hinc et χειροδωτὸν et ἀςτραγαλωτὸν de eodem vestis genere dixerunt, et τὸν ποικίλον χιτῶνα intellexerunt Interpretes, tunicam coloriam vet. Auctori appellatam etc. Vide Salmas. ad Aurelian. Fl. Vopisci. c. 46.